Aan het begin van deze nieuwe novemberweek voelde ik mij geleid om een visioen met jullie te delen dat de Heer mij een paar jaar geleden gaf. Ik heb dit visioen niet vaak gedeeld, slechts een enkele keer, maar nu is de tijd om het ook te publiceren. Laat me je eerst een korte introductie geven. Vele malen heb ik mijn grote frustratie en strijd aangaande Nederland met jullie gedeeld. God weet hoe enorm die worsteling is geweest met Nederland, het Nederlandse volk en het feit dat ik hier moet wonen. Als het aan mij had gelegen, aan mijn vleselijke natuur, dan had ik hier allang weggeweest. Nu we toch zo open aan het delen zijn, kan ik je ook vertellen hoezeer ik walgde van dit land en het gehaat heb. Goed, ik geef toe dat dat geen goede houding was en dat ik me daar diverse malen van heb moeten bekeren.

Op een bepaald moment besloot ik zelfs om te gaan verhuizen naar Duitsland, een land waar ik altijd al liefde voor heb gehad. Dan heb ik het niet over de geschiedenis, want die is verwerpelijk, maar over het Duitsland van nu. Mijn plan was om te verhuizen naar een mooi klein Duits dorpje, net over de grens. Terwijl ik zo begon rond te kijken en te plannen hoorde ik de Heer duidelijk zeggen dat dit niet Zijn wil was en dat Hij wilde dat ik in Nederland bleef. Mijn antwoord was dan ook: "Ik ga het toch proberen. Ik wil hier weg!" In Zijn genade liet Hij mij mijn gang gaan, maar het spreekt voor zich dat iedere poging faalde en ik alsnog vastzat in dit land.

Zelfs meer recentelijk, namelijk vorig jaar, toen wij naar Israël waren gereisd, was ik niet van plan om ooit nog terug te komen. Terwijl we daar waren probeerde ik daar een baan met werkvergunning te krijgen, maar iedere poging faalde. Totdat wij iemand ontmoette die zei dat hij ons kon helpen aan een baan, werkvergunning en huis in Israël. Op dat moment maakte de Heer mij duidelijk dat Hij wilde dat we terug naar Nederland zouden gaan. Het opmerkelijke was ook dat Hij iets in mijn hart deed waardoor ik het opeens ook niet langer erg vond om terug te gaan. Dat had niets met mij te maken!

Het punt was dat ik al zoveel had geprobeerd om verandering teweeg te brengen, maar er veranderde nooit iets. Ik was er zeker van dat ik verandering kon brengen in de kerk in dit land, zeker dat de harten en het denken van mensen veranderd konden worden. Veel mensen weten van de dikke geestelijke bedekking die over dit land hangt, waar je onmogelijk doorheen lijkt te kunnen breken. Ik was er zeker van dat ik een manier ging vinden. Maar er waren geen zichtbare resultaten en ik raakte enorm teleurgesteld. Zelfs nu, in onze eigen situatie, kan ik onze eigen omstandigheden niet eens veranderen, laat staan meer dan dat. Het was ongelofelijk frustrerend voor mij. Toen bracht de Heer mij een visioen terug in herinnering, die Hij mij een paar jaar geleden heeft gegeven. Dit is wat Hij mij toonde.

Het Visioen

In het visioen zag ik mijzelf in het midden van een grote kaart van Nederland staan. Boven mij zag ik een dikke laag van iets wat op wolken leek, maar meer weg had van een vieze en taaie substantie. Het leek ondoordringbaar. Het was een heel levendig beeld. Terwijl ik daar stond was ik aan het praten en schreeuwen, maar er gebeurde niets. Er gebeurde helemaal niets. De bedekking bleef op z'n plaats. Het bewoog nog geen millimeter! Terwijl dit zo een poosje doorging zag ik mijzelf daar zo staan, terwijl mijn hoofd omlaag zakte, totdat mij kin mijn borst raakte. Het was het beeld van volkomen falen en teleurstelling. Er was niets meer wat ik nog kon doen. Maar toen zag ik iets opmerkelijks gebeuren.

Plotseling zag ik hoe ik mijn hoofd optilde en omhoogkeek. Toen zag ik hoe ik met mijn vinger naar die vieze en taaie substantie boven mij wees, terwijl ik het volgende begon te roepen: "Jezus Christus regeert!" Eerst was het zacht, maar terwijl ik dit begon te herhalen werd het steeds luider. " Jezus Christus regeert! Jezus Christus regeert! Jezus Christus regeert!" Bij het geluid van die woorden zag ik plotseling beweging boven mij en een heel klein gaatje ontstond in die bedekking, waardoor een kleine lichtstraal naar beneden begon te schijnen. Terwijl ik die woorden bleef herhalen zag ik dat gaatje groter en groter worden, totdat er een groot gat was ontstaan en ik de helderblauwe lucht erboven kon zien. De bedekking was niet bestand tegen de heerschappij van Jezus Christus.

Toen het gat groot genoeg was geworden viel het mij opeens op dat er van achter mij een engel begon op te stijgen, richting dat gat in de bedekking over Nederland. In zijn had had hij een kleine boekrol en ik wist dat dit mijn gebeden waren. Hij ging helemaal omhoog, door dat gat heen en veel hoger en hoger, tot hij uit het zicht verdween. Toen werd ook ik iets opgetild, zodat ik kon zien wat er boven die bedekking gebeurde. Daar zag ik diverse engelen die op enorme bazuinen bliezen. Toen eindigde het visioen.

Geef het op

In de jaren na dit visioen heb ik hier veel over nagedacht. Ik geloof dat de Heer mij uitdaagt, ons uitdaagt, om het op te geven. Om de sterke drang naar controle op te geven, de drang om alles te moeten organiseren en te plannen. We moeten Zijn aanwezigheid zoeken, wachten en leren stil te zijn. Ja, ik geloof dat Jezus Christus ons het volgende zegt: "Vestig Mijn heerschappij over jullie land. Laat je eigen pogingen, verlangens en controle los. Geef het aan Mij en Ik zal het doen!"

Vanuit het boek Ezra - en diverse andere plaatsen in de Bijbel - zien we dat de zangers altijd voor het leger uitgingen, wat ons het belang van dankzegging, lofprijs en aanbidding toont, zoals ook zichtbaar is in Psalm 100. Dit is ook de reden waarom mijn focus al zolang op aanbidding is en waarom wij diverse aanbiddingssamenkomsten hebben georganiseerd in het verleden. Nog steeds geloof ik dat dit één van de belangrijkste dingen is! De heerschappij van Jezus Christus kan worden gevestigd door dankzegging, lofprijs en aanbidding, want door dit te doen bouwen wij een troon voor Hem van waar Hij kan regeren. Dit kan ook gedaan worden door proclamatie, zoals ik in dat visioen deed dat God mij liet zien. Maar het is allemaal NUTTELOOS wanneer we niet de controle opgeven, zonder overgave. Het is nutteloos om Zijn aanwezigheid te zoeken, wanneer we wensen vast te houden aan onze drang naar controle en de drang om alles te organiseren en te plannen, want de Heilige Geest is een Gentleman en zal Zich eenvoudig terugtrekken en ons onze eigen gang laten gaan. O de tijd die door deze houding is verspilt...

Veel Christelijke leiders - met name Charismatische leiders - schilderen ons het perfecte plaatje voor met 3, 5, 7, 12 stappen naar wat voor soort beter leven of vrijheid dan ook. Zolang je de stappen maar volgt komt je er wel. Zolang je maar hard genoeg probeert kom je er wel. Maar je moet vastberaden zijn. Je moet het echt willen. Dat is wat ze je vertellen. Als dat echt zo waar zou zijn, vertel me dan eens waarom er in de afgelopen paar honderd jaar geen enkele authentieke beweging van Gods Geest meer is geweest, een uitstorting van Zijn vuur? In plaats daarvan houden we lekker vast aan onze drang naar (meer) controle, om alles kapot te organiseren en te plannen. Door dat te doen zijn we bezig met datgene wat een ware beweging van de Geest in de weg staat: We lopen God voor de voeten, met onze eigen kennis en inzicht. Dat is de houding van trots en hoogmoed. En wat heeft God te zeggen over een situatie? Niemand die het weet, want niemand heeft Hem echt gezocht. We vullen het liever zelf in.

God is niet op zoek naar de perfecte evangelische glimlachjes; Hij zoekt de gebrokene en gewonde mensen. God is niet op zoek naar Christelijke leiders die vol zijn van zichzelf; Hij zoekt hen die zichzelf leeg hebben gemaakt. God zoekt niet naar leiders die het allemaal zo goed weten; Hij zoekt leiders die durven toe te geven dat ze helemaal niets weten! Want ware wijsheid is nederig. God zoekt niet naar hen die de oplossing menen te hebben; Hij zoekt hen die durven toe te geven dat ze helemaal geen oplossing hebben. Ons land is geestelijk dood. We hebben niet meer religie, meer regels of meer controle nodig! Wij hebben Iemand nodig die in staat is de doden weer tot leven te wekken! Daarvoor moeten we eerst aan het einde van ons eigen kunnen komen. Daarvoor moeten wij bereid zijn om alles op te geven. Geef die drang naar controle op! Geeft die drang om alles te organiseren op! Geef die drang om alles te plannen op! Geeft die trots en hoogmoed op! Geef die koppigheid op! Ja, om dat te kunnen doen heb je alle hulp nodig die God je te bieden heeft. Het is geen eenmalige beslissing, maar een proces. Je zult vallen, maar weer opstaan en doorgaan. Je zult weer vallen, maar opstaan en doorgaan. Het zal gepaard gaan met veel problemen. Voor dit proces heb je inderdaad vastberadenheid en volharding nodig. En dan, wanneer Hij Zijn werk in jou heeft voltooid, dan zul je staande blijven. Maar dan zul je ook zien dat de reden waarom je staande kunt blijven niets met jouzelf te maken heeft.

Laat Jezus Christus Zijn heerschappij over ons hebben. Onthoud goed dat Hij Zijn heerschappij nooit zal delen. Het is jij of Hij die de controle heeft. Jij beslist. De keuze is aan ons. Wanneer we leeg zijn van onszelf, pas dan kan Hij ons helemaal vullen. DIT IS GEEN AANKLACHT! HET IS EEN UITNODIGING! Je hebt de resultaten van de afgelopen paar honderd jaar gezien. Daar neem ik geen genoegen mee. Helemaal niet. Ik ga voor niets minder dan het volledige evangelie, met alle kracht die daarbij hoort, zoals de Bijbel het zo duidelijk laat zien. Ik wil Zijn ware liefde in actie zien. Ik wil zien hoe het gebrokene wordt hersteld, de zieken worden genezen en hoe de mensen die lijden worden bevrijd van demonische gebondenheden. Een discipel van Jezus zijn betekend dat je de bereidheid hebt om alles op te geven, te sterven aan je eigen ambities, het punt van gebrokenheid bereikt, deelt in Zijn lijden, Zijn hart aanneemt en alles overgeeft aan Degene Die alle dingen nieuw zal maken. Wij zijn het instrument in Zijn hand, nooit andersom.